New Zealand keeps surprising me

31 januari 2017 - Glenorchy, Nieuw-Zeeland

Goodmorning!

Mijn laatste blog eindigde met dat ik onderweg naar Queenstown was. Hoe was Queenstown? GEWELDIG! En waarom? Omdat ik eindelijk mijn skydive hebben kunnen doen! Wauw, wat was dat een geweldige ervaring. Ik heb heel erg geluk had, aangezien ik 3 dagen in Queenstown was en daarvan maar 1 dag echt goed weer was. En ik had gelukkig net die dag mijn skydive gepland. Rond 10 uur sochtens vertrok ik naar het kleine vliegveldje waar ik ging springen. Ik mocht samen met een man uit Brazilië springen, een hele leuke, gekke en enthousiaste man. Ik was zelf ook zo enthousiast dat ik eindelijk mocht springen. Dus je kan je wel voorstellen dat wij als twee stuiterballen in het vliegtuig zaten, samen met 10 andere mensen. We vlogen 15 minuten omhoog, dus ik had eerst de tijd om van het uitzicht te genieten. We vlogen boven de bergen en boven het meer van Queenstown, wat een uitzicht.. Geweldig! Ik was de eerste die mocht springen uit het vliegtuig. Van 12,000ft met een vrije val van 45 sec. Wat een geweldige ervaring was dit! Het gevoel is onbeschrijfelijk als je uit het vliegtuig springt, en het gevoel hebt alsof je zweeft. Als je het leuk vind om het filmpje te bekijken, dan kun je die terug vinden op mijn facebook pagina.​ Na mijn skydive heb ik een hike naar de queenstown hill gemaakt, een mooie wandeling van een paar uurtjes waar je vervolgens een heel mooi uitzicht over Queenstown hebt. De rest van mijn dagen in Queenstown heb ik samen met een vriend uit Duitsland doorgebracht. Aangezien het weer niet heel super was, hebben we onszelf beloond met heerlijke burgers. Want ja, Queenstown heeft de beste burger tent van de hele wereld!! Het is een klein burgertentje, maar je ziet het al vanaf een afstand. Aangezien er een hele wachtrij met mensen buiten op de straat staat, wachtend om hun burgers te bestellen. En deze rij begint al om 10:00 sochtens.. Maar hee, het is het ook meer dan waard!  Ik vond Queenstown echt een hele mooie stad, maar wel heel toeristisch waardoor het overal heel druk was. Dat vind ik persoonlijk wat minder leuk aan deze stad.

Na Queenstown ben ik doorgereisd naar Wanaka, waar Pim en Atar waren ook waren. En waar het eidenlijk weer goed weer was! Wanaka is echt een plaats waar ik wel een tijdje zou kunnen wonen. Het is een hele mooie en rustige omgeving.Wanaka heeft een heel groot mooi meer, omringt door mooie bergen waar je de sneeuw nog op de toppen ziet liggen. Ik maak meestal in de avonden nog een klein wandelingetje, en zo deed ik dat ook bij het lake van Wanaka. Ik kon de zon meestal nog net achter de bergen zien wegzakken. De wind stond  in de avonden ook heel hard dus ik waaide lekker vooruit langs het meer. Heerlijk! Dit zijn echt weer van die kleine geluk momentjes voor mij, dan realiseer ik me even ontzettend tof het is dat ik gewoon mijn droom aan het waar maken ben en dat dit nog maar het begin is. Lekker zweverig gedoe, maar ik vind dat ik hier af en toe best wel even bewust van mag zijn ;-)  Ik had maar 2 dagen in Wanaka, maar in die 2 dagen heb ik weer hele leuke mensen leren kennen. We zijn in de ochtend een wandeling gaan maken naar een berg, waar we weer werden beloond met een mooi uitzicht over het lake van Wanaka. In de middag hebben we lekker in de zon gechilt aan het meer, en savonds weer een heerlijke barbecue gehad. Jep, it could be worse.

Na Wanaka ben ik weer samen met Pim en Atar doorgereisd naar Te Anui, waar we 4 dagen zouden blijven. ​We zijn naar Te Anui toegereisd omdat dit het vertrekpunt is naar het grootste national park van Nieuw-Zeeland : Het Fiordland National Park. Hier is onder andere Milford Sound te vinden, de bekendste Fjord van 16 KM lang. Te Anui zelf was ook ontzettend mooi. We hadden een hostel aan het lake van Te Anui, het grootste meer van Nieuw-Zeeland. Een helder meer met op de achtergrond hele hoge bergen met sneeuw op de toppen, net een schilderij. Dag 1 zijn we met de auto gaan rond touren en hebben we een aantal mooie meren bezocht. Dag 2 zijn we naar Milfourd Sound gegaan. We hadden pas laat op de dag een boottocht geboekt van 2 uur lang door Milford Sound. Aangezien de weg naar Milford Sound ook heel mooi is, zijn we vroeg vertrokken en hebben we bij alle 'high lights' een stop kunnen maken. Wat een mooie route was dit! We hadden geen betere dag kunnen uitkiezen, de zon scheen en er was geen wolk te bekennen. Om 3 uur stapte we op de boot om Milford Sound te gaan ontdekken. We vaarden langs waanzinnig hoge rotsen/ bergen, en we kwamen onderweg de mooiste en hoogste watervallen tegen. Onderweg werden we nog even begroet door een groep van 5 dolfijnen, die vrolijk in de golven van de boot speelden. En later werden we nog begroet door groepen zeehonden, die heerlijk lagen te chillen op de rotsen in de zon. Het leek net een sprookje allemaal! De volgende dagen heb ik nog een aantal wandelingen gemaakt in de omgeving van Te Anui, aangezien er tallen mooie hikes zijn daar. 1 mooie hike daarvan was naar Lake Marion. Een grappige wandeling, aangezien ik zo'n 4 keer verdwaald ben geraakt in een bos omdat ik het kleine paadje kwijt was. Ik werd op dat moment geïnspireerd door Hans en Grietje, waardoor ik toen voetstappen ben gaan volgen die me weer naar het 'normale'pad brachten. Ideaal die sprookjes van vroeger. Uiteindelijk kwam ik uit bij Lake Marion, weer een onwijs mooi helder meer waar de weerspiegeling van de Glacier in het water te zien was.

En nu, nu ben ik in Glenorchy. Een plaatsje in the middle of nowhere, waar geen supermarkt of iets te vinden is. Maar ik ben hier gisteren heengekomen omdat ik vandaag een hike van 10 uur wou gaan maken, naar the Routeburn Track! 1 van de mooiste wandelingen in Nieuw-Zeeland werd gezegd, maar goed dat word over ongeveer elke wandeling gezegd :-) Helaas heeft het hier gisteravond zo hard geregend, dat het hele meer en de weg naar mijn hostel is overspoeld. Ze hebben daardoor gisteravond de weg naar mijn hostel gesloten, dus ik zit nu een beetje opgesloten hier. Gelukkig ben ik met een ander meisje in zitten we in een mooi hostel met een mooi uitzicht. Het wachten is nu even op het nieuws dat de weg weer open gaat, zodat we zo hopelijk als nog een paar uur van de wandeling kunnen maken! We kunnen er wel om lachen, zo maak je nog eens iets mee!   ​

Zoals de titel van mijn blog al zegt : New Zealand keeps surprising me. Elke keer denk je dat je het mooiste van New Zealand al gezien hebt, en toch word ik elke dag weer overtroffen door een andere mooie omgeving! Ik ben heel benieuwd wat een mooi uitzicht we straks weer gaan krijgen vanaf de Routeburn Track!

Foto’s

7 Reacties

  1. Anita:
    31 januari 2017
    Wauw, wat weer een belevenissen! Lucky you dat je dat allemaal mag meemaken. Geniet van je hike van 10 uur. Ik sta er versteld van dat je het überhaupt bedenkt .
    Dikke kus
  2. Oma jonker:
    1 februari 2017
    Wat heb je weer een mooie blog geschreven mirthe, wat een belevenis hé. En wat prachtige foto's. Geniet er van meid. Wij wachten weer op de volgende blog. Lfs opa & oma. Xx.
  3. Oma werkman:
    1 februari 2017
    Lieve mirthe
    Wat hebben we eeer genoten van je
    Verhalen.
    Wat een belevenissen,en wat heb je leukemensen,waar je mee optrekt.
    Nog veel plezier verder ,we zien uit naar de volgende blog.
    Liefs van ons.
  4. Inge Jonker:
    1 februari 2017
    ha Mirthe! Je blogs zijn super leuk om te lezen. We beleven het helemaal met je mee. Wat een prachtig land. We zetten het met stip op onze 'to do'-lijst. Je skydive filmpje is ook zó leuk. Gaaf dat je dat gedaan hebt. We kijken uit naar je volgende avonturen. Veel plezier nog!
  5. Daniëlle:
    1 februari 2017
    Gaaf zusje! Zo'n leuk verhaal weer! Ik word met de dag jaloerser :-P
    Gaan snel weer even skypen. Kan ik je weer in het "echt" spreken :-)
    Dikke kus. Ook van dolfie :)
  6. Nicoleeeee😙:
    2 februari 2017
    Whoohooo, tof Mirth! Ik droom helemaal weg bij je verhalen haha! En vooral de foto's! Zieke kaas hoor. Blijven maken die foto's, want wil ze allemaal zien als je terug komt!! kussiesss ^^
  7. Petra Douwsma-Ellermann:
    12 februari 2017
    Wat heerlijk om je reisverhalen te lezen en je foto's te bekijken. Ben benieuwd naar het volgende verhaal. Groetjes.