Hello from the other side!

Hello from the other side – en ja dat is ook echt precies hoe het is. Ik schrijf deze blog vanuit het meest onbewoonde plaatsje in Australia, the outback.

Ten eerste: het gaat ontzettend goed met mij! 

2 weken geleden nam ik vanuit Adelaide de bus naar Coober Pedy, vanuit daar zou ik opgepikt worden door 1 van mijn nieuwe collega’s. Het was een busreis van in totaal 12 uur, regelrecht door the middle of nowhere. Ik keek mijn ogen uit! Hoever ik ook keek, het enige wat ik kon zien was een mega woestijn. Dat was wel even iets anders dan een stad zoals Brisbane, met grote gebouwen en veel mensen. Maar wat vet zeg! Dit plaatje had ik echt in mijn hoofd als ik aan Australie dacht. Om 7 uur sochtens kwam ik aan in Coober Pedy. Mijn nieuwe collega, Nick, stond me daar op te wachten. Met de mededeling dat hij me zou over vliegen naar mijn nieuwe werkplek. Aangezien ik me niet heel erg verdiept had in mijn nieuwe werkplek, en het allemaal wel lekker over me heen zou laten komen, wist ik dus helemaal niet dat het bedrijf waar ik voor zou gaan werken een eigen vliegveld heeft. Super tof! Mijn werkplek, het William Creek hotel, ligt zo ongeveer 150 KM van Coober Pedy af. Dat zou met de auto nog een aardig eindje zijn, maar met het vliegtuigje was het ongeveer maar 20 min vliegen. En wat was dat een mooie vlucht zeg! Nou ben ik ten eerste al een groot fan van vliegen, laat staan als je naast de piloot voor in het vliegtuigje mag zitten. Hij liet me zien hoe alles te werk gaat om een vliegtuig te besturen, en hij liet me zelfs nog een stukje sturen. Het was heel interessant om vanuit de lucht mijn nieuwe werkplek te zien. Op deze manier realiseerde ik me dat ik de komende maanden echt in the middle of nowhere zou gaan leven. Ik kon namelijk de hele vlucht alleen maar stukken woestijn zien, en na 20 minuten zag ik een paar huisjes verschijnen. Daar was mijn nieuwe werkplek.

Ik werd gelijk al leuk ontvangen door mijn nieuwe collega’s. Ik kreeg een eigen kamer aangewezen in het ‘pilot house’. Echt heerlijk om na 3 maanden in hostels geslapen te hebben, weer een eigen kamer voor mijzelf te hebben. Het voelde als luxe! Het is moeilijk uit te leggen hoe het er hier uit ziet, en hoe het is is. Je moet het meemaken. Maar ik ga het proberen uit te leggen! Het William Creek hotel is een roadhouse, wat gevestigd ligt halverwege de bekende ‘Oodnadatta track’. Dit is een hele bekende route,die eindigt in Alice Springs. Veel backpackers, families en koppels die the outback willen zien, reizen deze route af. Het William Creek hotel ligt hier dus ergens halverwege van. Veel mensen maken een stop bij ons omdat ze al veel kilometers achter de rug hebben, zonder een supermarkt, bar of iets tegen gekomen te zijn. Wij zitten dichtbij in de buurt van het bekende lake Eyre. Daarom hebben wij hier een bedrijf gevestigd, WrightsAir. Dit bedrijf regelt vluchten met kleine vliegtuigjes over lake Eyre, maar ook naar andere bekende plekken in the outback. Vandaar dat we hier een eigen vliegveldje hebben, en vandaar dat hier ook 5 piloten wonen. Mensen reizen soms speciaal naar William Creek af voor deze vluchten. Het is echt een toeristische trekpleister! Mijn interesse heeft altijd al in dit wereldje gelegen, dus ik vind het allemaal echt bere interessant wat de piloten allemaal doen. Als ik een dagje vrij heb, en als er nog plek is, dan mag ik soms mee op 1 van de vluchten. Hoe tof is dat! Ik heb afgelopen weken 3 keer mee mogen vliegen met mijn collega’s. Het blijft echt ontzettend mooi om the outback vanuit de lucht te zien. De dichtstbijzijnde supermarkt is trouwens in Coober Pedy.. Zoals ik al zei : 150 KM hier vandaan. Gelukkig word er elke dag eten voor mij gekookt, maar als ik boodschappen wil doen dan moet ik mijn boodschappen lijstje aan de piloten doorgeven, en dan vliegen zij over naar de supermarkt. Haha nu ik er zo over nadenk is het ook wel erg hilarisch allemaal!

Voor de rest hebben we hier in William Creek een campground, en ongeveer 70 accomodaties. En een restaurant met een hele oude, maar onwijs toffe bar! Eens in de zoveel tijd komen een paar ‘flying Doctors’ overvliegen. Aangezien we hier in the middle of nowhere zitten, met geen ziekenhuis in de buurt, komen zij af en toe over vliegen om te checken of iedereen oke is. Ook als er iemand ziek is, dan kunnen wij de Flying Doctors bellen. Zij doen dit vrijwillig. Vandaar dat wij een gift van onze gasten vragen. Als ze een gift geven voor de the Flying Docters, dan mogen ze wat op de muren/ het plafond schrijven in de bar. Je kan je dus wel voorstellen dat de bar er daarom ontzettend tof uitziet en dat ook deze bar, een hele toeristische trekpleisters voor toeristen is. Er hangen zelfs paspoorten, ID kaarten en rijbewijzen aan het plafond en aan de muren.– Zie foto’s!

Mijn werkzaamheden bestaan vooral uit bar werk, bediening, en mensen inchecken op de camping of in de accommodaties. Alles in de bar is hier heel erg ‘old school’. We hebben geen bier op de tap, omdat dat hier niet mogelijk hier is. Ook het water wat uit de kranen komt is zout. Dus eens in de zoveel tijd komt er een vrachtwagen over, om liters water te brengen. Dit maakt het allemaal wel heel interessant. Ik geniet echt ontzettend van mijn werk! In de afgelopen 2 weken heb ik al veel geleerd hier. Ze gaan me binnenkort ook leren hoe ik banden moet vervangen. Aangezien het dagelijks gebeurd dat mensen hier met een ‘flat tire’ aan komen zetten. Mijn eerste werk week was trouwens echt hilarisch.. Ik dacht dat ik na 3 maanden reizen in New-Zealand de Engelse taal wel aardig onder controle had, totdat ik in the outback kwam en het echte Australische taaltje hoorde. Geloof me, daar is soms geen taal aan vast te knopen. Dus je kan je vast ook wel voorstellen dat ik mijn eerste avond als een behoorlijke klungel achter de bar stond. Maar na een weekje had ik het gelukkig allemaal aardig onder de knie. En zelfs ik begin nu als een echte ‘Ozzie’ te praten. ;-) In de avonden op mijn werk komen locals langs, die lekker een biertje komen doen. Zij leren me nu ook echt hoe ik als een Ozzie moet praten. De meeste werken op een farm zo’n 60 KM hier vandaan. Ik ben er wel echt achter gekomen dat wij als Nederlanders noooit meer mogen klagen, als we 2 uur in de auto moeten zitten om bijvoorbeeld familie te bezoeken. 2 uur in de auto zitten is voor de Australiërs niks haha. Wat ik ook zo ontzettend leuk aan mijn werk vind, is dat ik elke dag zoveel verschillende mensen ontmoet. Ik denk dat ik elke dag wel 20 keer de vraag krijg van gasten hoe ik hier in the outback beland ben, en hoelang ik hier wil blijven. De leukste gesprekken ontstaan daardoor met alle gasten. Ik vind het namelijk dan weer heel interessant om te weten hoelang zij aan het reizen zijn, en of ze nog leuke tips voor mij hebben waar ik over een paar maanden zelf naar toe kan gaan reizen. Ik heb door al deze gasten nu al een aardig leuk lijstje, met plekken die ik straks in Australië wil gaan bezoeken. Mensen zijn ontzettend vriendelijk hier! Het is grappig om te horen dat mensen soms speciaal op vakantie naar the outback gaan om even te ontsnappen aan de drukte van de stad, en gewoon even een paar weken alleen maar rust willen. Dan ziet je in the outback inderdaad wel goed! Afgelopen weken was het niet heel druk op mijn werk, aangezien het ongeveer elke dag 43 graden was. Dit is, voor de meeste mensen, veel te warm om te reizen in the outback. Maar volgende week begint het toeristen seizoen en dan word het lekker druk. Aangezien wij nu de herfst ingaan, is dit de perfecte tijd om in the outback rond te reizen.

Gisteren heb ik mijn 21e verjaardag hier mogen vieren! Wat een speciale ervaring was dat zeg. Echt tof om dit in Australië, het land waar ik altijd al over gedroomd heb, te mogen vieren samen met alle Ozzies! Mijn Australische mates kwamen gisteravond speciaal over naar de kroeg om een paar echte Australische biertjes met me te drinken. Ze wouden allemaal dat dit een verjaardag zou worden, waar ik over 50 jaar nog steeds over praat ;-). En dat is wel gelukt. Het is lang geleden dat ik mijn verjaardag buiten in 33 graden kon vieren, heerlijk! Ik wil jullie via deze weg ook allemaal heel erg bedanken voor alle felicitaties, vond ik erg leuk!

Ik geniet hier echt! The outback van Australie is zo ontzettend mooi.. Sommige mensen worden hier gek van het feit dat ze geen kant op kunnen, en alleen maar een stuk woestijn om zich heen hebben. Maar ik vind het fantastisch.. De zons onder en opgang is hier onbeschrijfelijk mooi! En ook de sterrenhemel. In mijn vrije dagen maak ik soms lekker een wandeling. En in de avonden na werktijd, zit ik met mijn collega’s nog lekker buiten biertjes te drinken. Dit weekend is er een groot jaarlijks local event, en komen mensen vanuit de hele omgeving hier een weekend kamperen. Vrijdagavond is er een groot feest in de kroeg. En zaterdag zijn er allemaal paardenraces, kunnen we op kamelen rijden en noem maar op. In de avond is er een grote BBQ met een Australische band erbij. Dit zal ook weer een ervaring voor in de boeken worden!
Na een paar weken begint deze plek als mijn nieuwe thuis te voelen. Zoals mijn collega’s gisteren nog tegen mij zeiden: ‘you are part of the family right now’.