Happy country life

Wauw, wat VLIEGT de tijd! Het is alweer eind Juni, en ondertussen is het hier alweer winter in Australië. Vandaag realiseerde ik me even dat ik alweer meer dan een half jaar aan de andere kant van de wereld zit, en dat ik nu ook al 4 maanden in de outback van Zuid Australië zit. Ja je leest het goed, ik ben nog steeds aan het werk in het William Creek hotel.

Wat is reizen toch heerlijk! Het geeft je zoveel vrijheid. Toen ik 4 maanden geleden begon met werken in William Creek, dacht ik dat ik hier ongeveer maar 2 maanden zou blijven. Maar aangezien ik hier dag bij dag leef, en het hier nog steeds goed voelt, ben ik hier nog lekker aan het werk. Je voelt vanzelf wel aan wanneer het weer tijd is om door te reizen. Ik vond het heerlijk afgelopen 4 maanden, om me weer ergens te settelen. Weer een eigen kamer te hebben, en een tijdje met dezelfde mensen om me heen te leven. Ik vond het lekker om weer een tijdje aan het werk te gaan. Maar nu na 4 maanden beginnen mijn reiskriebels weer omhoog te komen. Ik wil mijn backpack weer inpakken, en weer lekker op avontuur gaan. Het is tijd voor mij om weer door te gaan en Australië te gaan ontdekken! Ik blijf hier nog 1 maandje tot aan Augustus werken. En dan is de planning om naar de West Kust te te gaan. En weet je met wie? Met mijn broer! Ontzettend tof!! Hij komt me opzoeken voor aantal weken. Ik kijk hier echt ontzettend naar uit. Zo leuk om Australie aan hem te laten zien. En vooral om deze ervaring met hem te kunnen delen. Afgelopen maanden heb ik een flink bedrag bij elkaar kunnen sparen. Dus ik kan straks weer lekker voor een paar maanden rond reizen, zonder te werken. Dat is het hele leuke aan een work-holiday visa. Je gaat een paar maanden rondreizen, dan zoek je weer ergens een baantje voor een tijdje, en vervolgens ga je weer door reizen.

Werken hier in een country pub is echt de meest Australische ervaring die ik me maar kan op doen. Een ervaring die ik nooit in Nederland zal krijgen. En vooral een ervaring die heel moeilijk uit te leggen is aan mensen die hier niet geweest zijn. Zoals ik al zei: de tijd vliegt hier. Ik heb echt geen besef van dagen meer, want je leeft hier echt in een routine. Maar je gaat van alles waarderen. Je hebt hier namelijk geen witte stranden, geen winkels en je hebt een slechte telefoonreceptie. Het eerste 'grotere, dorp ligt op 203 km ten oosten en het andere dorp ligt 170 km ten westen. En toch heb ik de tijd van mijn leven hier! Het maakt niet uit waar je bent als je fijne mensen om je heen hebt. Ik ben heel close geworden met de mensen die hier wonen/ werken. We wonen hier met 12 mensen, waar je elke dag mee werkt en waar je elke dag mee omgaat. Je moet dus eigenlijk ook wel goed met elkaar om kunnen gaan, anders hou je het hier niet lang vol. Ik ook heb zoveel mooie en bijzondere mensen ontmoet die hier langskwamen. Ik heb nu een boekje vol met adressen van mensen verspreid over heel Australië waar ik bij op bezoek mag komen. Tot nu toe heb ik alleen nog maar Brisbane gezien, en the outback. Maar volgens alle Aussies heb ik al meer gezien dan hun in hun hele leven gezien hebben. Aangezien de outback echt iets unieks is! Ik realiseer me dat ik in een speciale plek beland ben. 

Een paar maanden geleden heb ik een auto gekocht! Mijn aller eerste auto, en dat in Australië. Best tof! Een Nissan X trail. Een heuse 4x4  wheel drive. Aangezien je dat wel nodig hebt hier in de outback, maar ook voor mijn verdere reis door Australië. Ik heb deze auto overgekocht van 2 Nederlandse backpackers. Zij hadden hun reis erop zitten, en verkochten deze auto door op een backpackers group on Facebook. Ideaal hé, Facebook. Ze hebben hem aan mij overkocht met alle camping gear inclusief. Ik heb een matras in de achterbak gegooid, zodat ik straks in mijn auto kan slapen. Voor de rest heb ik stoeltjes, een tafeltje, bbq, een vriezertje, kook spullen en noem maar op. Ik ben er helemaal klaar voor om te gaan kamperen! Dat was mijn doel ook. Aangezien ik in New-Zealand vooral met de bus gereisd heb en in hostels geslapen heb, wou ik in Australië met de auto rondreizen en kamperen. Het was trouwens nog wel een gedoe om die auto te kopen, vanuit de middle of nowhere! De meiden waarvan ik de auto heb overgekocht waren in Port Augusta. Dat ligt hier 580 km vandaan. En geloof me.. dat das de dichtstbijzijnde plek om een auto te kopen. Mijn baas had gelukkig voor me kunnen regelen dat 1 van de piloten mij kon overvliegen naar Port Augusta. Het plan was dat ik dan zelf terug zou rijden. Nadat ik de auto overgekocht had, ben ik een nachtje blijven slapen in Port Augusta. De volgende dag ben vroeg in de ochtend begonnen aan mijn trip terug naar 'huis'. Wat een ervaring was dat ook! 580 KM aan de linkerkant van de weg rijdend door de woestijn. Maar was het een mooie trip! Ik ben onderweg wel heel veel dode kangaroos tegengekomen aan de kant van de weg. Het is heel lekker om mijn eigen auto nu hier te hebben. Elke dag als ik vrij ben ga ik lekker een stuk rijden en op onderzoek uit. Hierdoor hou ik het in deze plek ook langer vol! Soms ga ik even boodschappen doen voor mijn baas, 170 km verderop. Haha dat is ongeveer hetzelfde als dat ik vanuit Barneveld 'even' boodschappen zou gaan doen in Groningen. Maar hier is het gewoon een normaal dagtripje.

Voor de rest bekijk ik nog elke avond de mooiste zonsondergangen, en in de ochtend de mooiste zonsopgangen. Het is hier nu dus winter. Maar als het hier winter is, is het nog steeds 25 graden overdag. Het voelt voor mij ondertussen koud aan aangezien ik hiervoor in 48 graden geleefd heb. Maar het is wel heel lekker dat hier nooit 0 graden zal worden. Afgelopen weekend hebben we voor het eerst sinds tijden weer regen gehad. En als het hier regent, dan moeten we gelijk alle wegen sluiten. Aangezien de wegen dan te gevaarlijk zijn om te rijden en er veel ongelukken gebeuren. Het zijn hier natuurlijk alleen maar zand wegen. De mensen die hier afgelopen weekend verbleven,konden dus geen kant meer op. Wel een bijzondere ervaring. Iedereen kwam naar de pub, aangezien er niks anders te doen was. Heel gezellig! Gelukkig heeft het maar 1 dag flink geregend, en konden we na 2 dagen de wegen weer openen.

Ik heb hier de laatste maanden ontzettend veel geleerd! Engels is ondertussen mijn tweede taal geworden. Daarnaast is er soms weinig afleiding in de outback. Je hebt hier veel tijd om na te denken over van alles en nog wat. Waardoor ik mezelf af en toe flink ben tegen gekomen. Soms met vallen en opstaan, maar je leert er echt veel van.

Er staat nog zoveel meer voor mij te wachten in Australië!  Ik had in mijn hoofd om later in het jaar nog ergens aan het werk te gaan in een surf kamp. 1 van mijn doelen is namelijk nog om te leren surfen. Toevallig heb ik laatst iemand ontmoet hier die 35 jaar bij een surfkamp aan de Oost kust heeft gewerkt. Hij heeft me daar een baan aangeboden.Ik ben dus helemaal happy. Alles gaat precies zoals ik het gehoopt had. Ik kan echt niet wachten om de rest van Australië te gaan ontdekken!