The east coast

Mijn laatste maandje in Nieuw-Zeeland is ingegaan! Over 2 weken vlieg ik alweer door naar Australie. Wat betekend dat ik afgelopen weken een beetje ben begonnen met plannen wat ik nog wou zien, want ik wil wel alles van mijn 'New Zealand bucketlist' kunnen afstrepen! Dat plannen was ik helemaal niet meer gewend kwam ik al snel achter. Afgelopen 2 maanden was namelijk elke dag een verrassing waar ik heen ging en hoelang ik op een plek zou blijven. Wat vliegt de tijd!! Aan de ene kant heb ik het gevoel dat ik al een jaar weg ben, omdat ik al zoveel mooie dingen en plaatsen gezien heb.. Maar aan de andere kant heb ik het gevoel dat ik Nederland vorige week verlaten heb, zo snel dat het allemaal gaat. Gelukkig heb ik voor de komende twee weken nog hele leuke dingen op de planning staan. Waaronder walvissen spotten! Jaaa dit was echt een nummer 1 op mijn bucketlist. En over een weekje vlieg ik terug naar het Noordereiland om mijn nichtje op te zoeken, die daar in een hostel stage loopt voor een half jaar! Hoe leuk is dat, een familie reunie aan de andere kant van de wereld.

Mijn laatste blog eindige in Glenorchy. Het kleine plaatstje waar de weg naar mijn hostel gesloten was vanwege de storm, en ik aan het wachten was tot de weg weer open gingen zodat ik een mooie hike kon gaan maken. Nou de weg was gelukkig alweer om 11:00 open, dus we zijn gelijk op weg gegaan naar The Routeburn Track. Een ontzettend mooie hike, waar we 6 uur over gedaan hebben. Een hike waar we in diepe dallen keken, uitzicht hadden op mooie bergen, en waar we onderweg veel watervallen tegenkwamen. Weer een hike voor in de boeken! (of zeg ik dat elke keer?) 

Na Glenorchy ben ik doorgereisd naar het meest zuiderlijke puntje. Invergarcill heette dit plaatsje. Dit plaatsje deed me echt aan een industrie terrein denken. Voor het eerst dat ik een plek in Nieuw-Zealand niet zo mooi vond. Gelukkig had ik maar 1 nachtje daar geboekt, dus ik besloot om de volgende dag al aan mijn weg omhoog naar de oostkust te gaan beginnen. Dit is het het fijne aan geen planning hebben, als een plek je niet zo goed bevalt kun je ook zo weer vertrekken. De eerste plek waar ik stopte aan de oost kust was Dunedin. Gelijk al een grote verbetering vergeleken met Invergarcill. Dunedin is een hele leuke studenten stad, één van de mooiste steden van het land. Je vind er overal mooie gebouwen, gezellige cafe's en restaurantjes. Maar wat ik zo leuk aan deze stad vind, is dat je hier niet het gevoel hebt dat je in New-Zealand bent maar in Schotland. De hele stad heeft een schotse stijl/uitstraling, echt sfeervol! Het word daarom ook wel 'Edinburgh of the South’ genoemd. Dunedin heeft veel mooie stranden, dus ik besloot om mijn eerste dag een mountainbike te huren en langs de kust te gaan fietsen. Ik kwam als eerste bij ST Clear beach aan, het populaire surfstrand van Dunedin. Awesome! Er was net een surfwetstrijd aan de gang, wat echt een heel leuk sfeertje gaf. Het tweede strand wat ik bezocht was Sandfly Beach. Dit strand lag vol met zeeleeuwen. Die gewoon ergens in het midden van het strand lagen te chillen en te slapen, tof gezicht! Mijn 2e dag in Dunedin heb ik de bus gepakt naar Tunnel beach. Dit strand ligt een stukje buiten het centrum vandaan, maar bleek 1 van de mooiste stranden in Dunedin te zijn. En dat was het zeker! Een strand omgeven door hoge maar vooral speciaal gevormde kliffen. Samen met een jongen uit India, die ik in de bus ontmoet had en waarvan ik de naam alweer vergeten ben, heb ik daar een paar uur rondgelopen en gechilt op de kliffen. Waar we een waanzinnig uitzicht over de oceaan hadden. En ook hier kwamen we weer zeeleeuwen tegen.

Na een paar geslaagde dagen in Dunedin ben ik doorgereisd naar Christchurch. Een grote stad wat in het midden ligt van de oostkust. Ik hoorde van veel mensen dat er in Christchurch niet zoveel te beleven valt, maar ik vond het wel interessant om er een dag rond te lopen. Overal zie je kappote gebouwen. In 2011 is er namelijk  een heftige aardbeving geweest, wat veel in de stad heeft verwoest. Ze zijn druk bezig om alles weer te herbouwen. Ik kwam veel teksten in de stad tegen met 'everything is gonna be allright', heel mooi.

Na 1 dagje Christchurch verkent te hebben, ben ik doorgereisd naar Arthurs Pass. Arthurss Pass ligt in het midden van de verbindingsroute tussen de oost- en westkust. Ik ging weer wat meer het land in dus. De heenweg naar Arthurs Pass was heel gaaf! Ik was echt in een omgeving van Lord of the Rings beland. Allemaal hoge besneeuwde bergtoppen, diepe kloven, steile hellingen, watervallen, wilde rivieren en dichtbegroeide bossen. Aangekomen in Arthurs Pass ontmoette ik 3 gezellige Hollanders. Ik ben met hun in de middag naar the Castlle Hill gegaan. Dit is een groen heuvelgebied, met reusachtige stenen. Maar echt stenen in de gekste vormen! In dit gebied is de battle scene van the Chronicles Of Narnia 1 opgenomen. Heel leuk om daar rond te lopen want je herkent alles terug van de film. Dag 2  ben ik met dezelfde mensen een hike gaan maken naar Avalanche Peak. We zijn al vroeg in de ochtend vertrokken aangezien we 1800 meter moesten klimmen naar de top. De meeste hikes die ik gemaakt had begonnen rustig, en gingen langzaam aan omhoog. Deze hike was vanaf moment 1 al klimmen, regelrecht naar de top. Maar geloof me, het uitzicht wat we daar hadden was onbeschrijvelijk! We werden omringt door sneeuwtoppen, en keken uit in diepe groene dallen. Een paar maanden geleden had ik niet durven en kunnen dromen dat ik naar de top kon klimmen, dus je kan je vast wel voorstellen hoe ontzettend blij ik was toen ik daar op het puntje van de Avalanche Peak stond.

Ik had als tip gekregen om nog een paar dagen naar Akaroa te gaan. Dit werd dus mijn volgende bestemming. Ik zou hier zelf nooit opgekomen zijn, dus dit was een leuke tip! Aan de rechterkant van Christchurch ligt een schiereiland, de Peninsula Banks. Dit schiereiland is het resultaat van een paar enorme vulkaanuitbarstingen. In de Peninsula Banks ligt Akaroa. Akaroa is een klein, Frans dorpje in een heuvelgebied met uitzicht op de zee. Ik heb hier een aantal wandelingen langs de kust gemaakt, waar ik de dolfijnen uit het water zag springen! 

Vanochtend ben ik aangekomen in Hanmer Springs. Hanmer Springs ligt weer wat verder het land in. Het lijkt hier wel een beetje op Arthurs Pass. Ik hoorde dat hier een aantal mooie wandelroutes zijn, dus die ga ik aankomende dagen even uitzoeken. Tot horens!